Bazen arkada bırakmak mıdır?bir şehri terk
etmek yada valize doldurmak mıdır?tüm
anılarınızı…adımlarınız ağırlaşacaktır belki …yeni köşe başlarını dönerken, yada
pencerenizin başka bir gökyüzüne
açıldığını fark ettiğinizde..Arkada bırakmak her şeyin en önünde yürümek
değil midir?sizce de…
Ben yüreğimin önüne geçemedim bu
şehri terk ederken Umutlarım…hayallerim…acılarım…mutluluklarım
…Yaşama dair yaşanmışlığa dair ne varsa
sığdırdıklarım vardı…Bu şehrin en yalnız zamanlarını arkamda bırakamadım…Yalnızlığımı
da sığdıramadım…
Yaşanılası şehir İzmir,
Aldığınız nefesin değeri bile başka… mutlu
olmak için mücadele edeceğiniz, kaybedildiğinde kıymete binen özel bir şehir
İzmir..Yalnızlığınız da huzur veren sahil,özlemini duyduğunuz değerler…En
güzeli de çevrenizde tebessüm eden insanlar,hayatın tüm karmaşasına karşın
yüzlerinden tebessümü eksik etmeyen Egeliler…
Biliyorum doğduğum şehir değil belki ama
yaşadığım ömrümün büyük bir bölümünü geçirdiğim,yaşamaya doyamadığım bir şehir
İzmir…Bir şehri terk etmek acıtır canınızı… aklınızın bi yanı hep yaşadığınız
şehri anımsar…tutkuyla bağlıysanız daha
da zor gelir…Bazen şartların esiri oluruz…hayatın sizi sürüklediği yerlere
istemeseniz de gidersiniz…ardınızda kırık bir bakış bıraksanız da terk etmek
zorunda kalırsınız…zor gelir terk etmek..alışmışsınızdır oysa….çocukluğunuz
geçmiştir…adım attığınız her sokakta gülüşünüz saklıdır…umutlarınız kalmıştır
köşe başlarında…gençliğiniz,anılarınız,hayata tutunduğunuz binlerce zaman
dilimi…
Oysa acılarınız da saklıdır bu şehirde belki
defalarca kaçıp uzaklaşmak istemişsinizdir….hatta terk etmek istemişsinizdir
bazen…sevdiklerinizi kaybetmişsinizdir…başka bir yerlere gitsem demişsinizdir
mutlaka dönmemek adına…terk etmek çözüm gibi gelse de inadına
tutunursunuz,acılarınızı yüreğinize gömüp ısrarla yaşamak istersiniz….zordur
alıştığınız şehri terk etmek doğmamışsınız ama yaşamışsınızdır her soluğunuzda..hüzünlerinizi..mutluluklarınızı…sevdalarınızı
saklamışsınızdır alıştıklarınıza…
Bir
yerlere yada bir şeylere alışmak zordur.Kabullenebilecek yüreği taşımalı bedeninizde..tutkuyla
bağlıysanız bu şehre zordur kabullenmek…her şey garip gelir…okula gittiğiniz,dostlarınızla
buluştuğunuz,işten çıktığınız,alışveriş ettiğiniz şehirde artık misafirsinizdir
Kime giderseniz..nereyi gezerseniz
gezin her şey ama her şey acıtır canınızı….anlamaz sevdikleriniz sizi…nasıl
özlediğinizi hissetmezler… kabullendiğinizi sanırlar…oturduğunuz ev yabancıdır
artık yıllarca her bir köşesinde anılarınızı saklayan sokağınızdan geçemezsiniz
cesaretiniz yoktur…Gitmek istemediniz belki ama şartlar sürüklemiştir sizi
alışamadığınız bir şehre….belki dönseniz her şey aynı olmayacaktır.Belki bıraktığınız
yerde de kalmamışsınızdır ve belki inanması zor gelse de alışamadığınızı
söylediğiniz bir şehir’e istemeseniz de alıştığınızı fark edeceksiniz..
Dedim ya zordur acıtır canınızı…
Alıştığınız şehri terk etmek en acısı da misafir olmak…
Yazı ve Fotoğraf : Meltem AKARSU
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder